Over mijzelf: Yvonne Merkelbach
Een aantal jaren nadat ik was afgestudeerd als logopediste (lees meer), leek het me leuk een extra opleiding te volgen rond stem en zang. Maar de klassieke vervolgopleiding na logopedie sprak me niet aan, doordat ik het gevoel had dat er meer nadruk werd gelegd op “probleem – oplossing – resultaat”.
Ik kwam terecht bij de opleiding adem- en stemtherapeute van Borg Groeneveld en Franz-Peter Menge in Amsterdam. Ook de zang kwam aan bod onder boventoonzingen (lees meer). Oorspronkelijk was het wel mijn bedoeling om patiënten te behandelen die stemproblemen hadden. Gaandeweg de opleiding merkte ik dat adem- en stemtherapie (lees meer) veel ruimer bleek dan ik aanvankelijk dacht. Er ging een nieuwe wereld voor me open met nieuwe inzichten en mogelijkheden. Tegelijkertijd was het ook zeer verwarrend, want tot dan toe bekeek ik alles met mijn “logopedisch oog”. Zo werd stilaan mijn wereld mijn eigen leerschool. En net op dat moment was het behoorlijk druk in mijn “wereld”: klein kindje in huis, zwanger van een tweede, nieuwe uitdagingen, verhuizen naar een ander taalgebied, stopzetten van mijn eigen logopedische praktijk, de hobbels van het leven,… Deze hele levensloop heb ik daardoor zeer bewust beleefd. Ik stond stil bij de keuzes die ik maakte en hoe ik me daarbij voelde, ik leerde van de mensen die ik op mijn pad ontmoette, ik experimenteerde met mijn eigen grenzen en langzaamaan leerde ik mezelf kennen.
De volgende uitdaging kwam er aan: Op welke manier kan ik deze nieuwe inzichten combineren met mijn werk als logopediste, het leek alsof bepaalde benaderingswijzen haaks op elkaar stonden. Binnen de logopedie wordt er veel vaker gewerkt met technieken en methodes, binnen de ademtherapie is het ervaren belangrijker. Na een aantal jaren experimenteren merk ik stilaan een samenwerking tussen de twee met respect voor elkaars visie. Het blijft interessant te volgen op welke manier ze elkaar beïnvloeden en steeds te zoeken naar de meest ideale begeleiding in samenwerking met de patiënt, maar ook zijn omgeving.
En ik denk niet dat ik al aan mijn laatste uitdagingen toe ben. Momenteel volg ik een opleiding tot Nadiki-therapeute (lees meer) waarbij ik nog dieper in ga op dat subtiele voelen van spanningen binnen en buiten het lichaam. Ook het integreren van die prachtige natuur waar ik in woon met mijn eigen projecten, het verder samenwerken met verschillende therapeuten en het uitwerken van mijn ideeën is nog genoeg uitdaging voor de komende jaren.
Ik hoop dat ik jullie mag inspireren tot het nemen van je leven in eigen handen. Misschien kunnen we samen dat ene dominosteentje omverwerpen, zodat je langzaam je eigen tekening mag onthullen.
Yvonne